SERZENİŞLER....

  Geçenlerde yolda yürürken aklıma geldi insan kendini bazen sorgular ya onun gibi. Ne çok şey var diye düşündüm. İnsanoğlunun yaradılışından kaynaklanan bişey sanırım. Seviyoruz aşık oluyoruz aşktan sitem ediyoruz. Evleniyoruz evlilikten sitem ediyoruz, sonra bi çocuğumuz oluyo ister istemez zor zamanlar geçiriyoruz ve yine başlıyoruz serzenişlere. Hiç kimse ama hiç kimse ben yapmadım ben etmedim diyemez ister istemez hepimiz yapıyoruz bunu. Akrebin fıtratında nasıl sokmak varsa insanoğlunun doğasında da sitem var. Yaşam hiç bi zaman düz bir yol değil muhakkak inişler çıkışlar olacak keskin virajlar bazen bıçak sırtı durumları elbette yaşanacak bunu herkez yaşayacak diye bi kaide de yok tabiki.
    29 yaşındayım 12 yıllık da bi iş tecrübem var  hayatım boyunca hiç bişeyi çok kolay elde etmedim ama yenilgiyi de çoğu zaman kabullenmedim, ve şu da varki hiç bi zaman kendimi güçsüz hissetmedim. Muhakkak ki ağlayacak omuz aradım ama sığınacak liman aramadım ben kendimle kendim olmayı bir bütün olmayı denedim. Bunları söylerken sakın egoist olduğumu da düşünmeyin asla egoist olmadım. Şu saatten sonra da olabileceğimi sanmıyorum çünkü bir anneyim kendimden önce bazı durumlarda onu düşünmek zorundayım.
Amacım bana bağımlı yaşayan çocuk yetiştirmek kesinlikle değil çünkü dünya sadece benim etrafımda dönmüyor hayat bi şekilde devam ediyo ve herkez de kendine ait bi hayat ister ve zamanı geldiğinde aynı şeyleri bizim çocuklarımızda isteyecek. Belki biraz özgürlükçü olabilirim yada içinizden öyle geçirebilirsiniz ama gerçek şu ki insan yapmak istediği şeyleri yapıp onlardan zevk almaya çalışır.
   Zamanın azlığından mı desem yoksa özlemekden mi desem şu ara kuzumla yan yana yatmaktan çok zevk alıyorum :))) farkındayım yaptığım şey belki doğru değil şu söylediklerimle ters orantılı belki de ama gerçekten şu gecelerin kısalığında onun yanımda yatması bile bazen bana yetebiliyo. Tabi biz ona ne kadar yetiyoruz orası da tartışılır. Şu aralar çok enteresan şeyler yaşıyoruz sanırım o büyüyo ve büyüdüğü için de bize yaptığı şeyler ilginç geliyo. Uyku düzenimiz uzun zamandır iyi gidiyodu şu son 10 gündür gece 3-5 nöbetindeyiz. Sanırım uykusu biraz bana benziyo annem hep anlatır sabah 7 de kalkar koltukların tepelerinde geznirdin derdi. Gece saat 2-3 sıralarında kalkıyoruz sorun yatakta rahat dönememek gece uykusunda çok hareketli çok sık yön değiştiriyo çok deli bi yatış tarzımız var bu da sanırım ben :)) dik olarak yatırdığım çocuğu 1 saat sonra yine aynı şekilde bulmam imkansız gibi bişey :) gece uyandığında ortamıza alıyoruz (bu da kesinlikle doğru bulmadığım davranışlardan birisi) sabah eller benim yüzümde ayaklar babamızın suratında şimdi siz gelin hayal edin bu durumu pazar günü uyandığımda gerçekten böyleydik. Hatta eşime demiştim bu fotoğrafı internette 1 ay önce görmüştüm kim derdi ki 1 ay sonra aynı durumda ben olacağım.
   Kuzumuz şuan 8 aylık üstten 4 dişimiz alttan ise 2 dişimizle mücadelemiz başladı artık el ısırmalarımız da yok değil bu da yeni bi güç gösterisi gibi :)